ควบ - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

คำควบกล้ำหรืออักษรควบ คือ พยัญชนะต้นสองตัวเขียนเรียงกัน ใช้สระเดียวกัน โดยอ่านออกเสียงควบเป็นพยางค์เดียว พร้อมกับผันเสียงวรรณยุกต์ตามพยัญชนะตัวหน้า

ค าที่เขียนอย่างอักษรควบ แต่ไม่ออกเสียง ควบกล ้า ๒ สาเหตุที่อาจารย์ภาษาไทยแต่ก่อนก าหนดให้พยัญชนะที่เรียงกัน ๒ ตัวในค าบางค

อมควบ ควบ กล้า ถ้า ควบ กล้า ด้วย ตัว “ ล ” หรือ ไม่มี ตัว ควบ กล้า ถือว่า เขียน ผิด o - ๔-

ควบสู้ฟัด นววรรณ พันธุเมธา 557 วารสาร ราชบัณฑิตยสถาน ปีที่ ๓๖ ฉบับที่ ๔ ต ค -ธ ค ๒๕๕๔ ประเทศบางค ำเป็นเสียงควบกล ้ ำ ทฺร เช่น ทรัมเป็ต จันทรา นิทรา อินทราทิตย์ แต่ ออกเสียงอักษรควบ ทร ในค