ภาษาถิ่น - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

ภาษาถิ่น - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน ภาษาถิ่น ภาษาไทย -- ภาษาถิ่น -- เชียงใหม่;ภาษาศาสตร์เชิงสังคมวิทยา Issue Date: 2535 Publisher: เชียงใหม่ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2535 Gov't Doc #:, วภ ขนุนภาษาถิ่นใต้ ภาษาถิ่น เป็นภาษาย่อยที่ใช้พูดจากันในท้องถิ่นต่าง ๆ ซึ่งเกิดจากการใช้ภาษาเพื่อการสื่อความหมาย ความเข้าใจกันระหว่างผู้คนที่อาศัยอยู่ตามท้องถิ่นนั้น ๆ ซึ่งอาจจะแตกต่างไปจากมาตรฐาน

ขนุนภาษาถิ่นใต้ ภาษาอังกฤษได้ดีพอ ๆ กับภาษาถิ่น นอกจากนี้ บางคนยังพูดได้ถึง 3 ภาษา คือ ภาษาจีนกลาง ซึ่งเป็นภาษาราชการ, ภาษากวางตุ้ง และภาษาอังกฤษ

ภาษาถิ่น รู้ลักษณ์ ภาษาไทย : ภาษาถิ่น รู้ลักษณ์ ภาษาไทย : ภาษาถิ่น เป็นภาษาที่ใช้เฉพาะในท้องถิ่น มีรูปแบบเฉพาะตัวทั้งถ้อยคำและสำเนียง และมีความเป็นเอกลักษณ์ ผู้เขียน นรบดี สิริเนาวพงศ์ สำนักพิมพ์ ประสิทธิ์ คำอุด” มีอีกชื่อว่า อาเฌอ เกิดจากการวมกันของภาษาถิ่น 'อา' คำเรียกคนสนิท 'เณอ' หมายถึงต้นไม้ รวมมีความหมายถึง คนที่คุ้นเคยกับธรรมชาติ