มะพลับ - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

มะพลับ - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน มะพลับ ควงไม้มะพลับ ต้นมะพลับ ในภาษาบาลีเรียกว่า “ต้นพิมพชาละ” หรือ “ต้นพิมพละ” อยู่ในวงศ์ Ebenaceae ซึ่งทางพฤกษศาสตร์ได้มีการรวบรวมไว้นั้นมีหลายสายพันธุ์ แต่สายพันธุ์ที่บ้านเรารู้จักกันดี คือ 1 มะพลับ ที่มีถิ่น มะพลับ มะพลับ ชื่ออื่นๆ: ตะโกสวน พลับ มะพลับใหญ่ มะกั๊บตอง มะสู่ลั้ว มะเขือเถื่อน ชื่อสามัญ: Bo tree ชื่อวิทยาศาสตร์: Diospyros malabarica Kostel var siamensis

มะพลับ ควงไม้มะพลับ ต้นมะพลับ ในภาษาบาลีเรียกว่า “ต้นพิมพชาละ” หรือ “ต้นพิมพละ” อยู่ในวงศ์ Ebenaceae ซึ่งทางพฤกษศาสตร์ได้มีการรวบรวมไว้นั้นมีหลายสายพันธุ์ แต่สายพันธุ์ที่บ้านเรารู้จักกันดี คือ 1 มะพลับ ที่มีถิ่น

มะพลับ คลองมะพลับ, คลองมะพลับ , คลองยัน, คลองยา, คลองยาง, คลองยี่สิบเอ็ด, คลองรังสิต, คลองละมุง, คลองวังช้าง, คลองสูญ, คลองหนึ่ง, คลองหลวงแพ่ง, คลองอุดมชลจร, ควนเคี่ยม, ควน ต้นมะพลับ มีถิ่นกำเนิดในป่าดงดิบของประเทศไทย อินเดีย และในชวาเกาะเซลีเบส โดยจัดเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง ลำต้นเปลาตรง มีความสูงของต้นประมาณ 8-15 เมตร ทรงพุ่มกลมทึบ