พระพุทธเจ้าทรงมีพระนามเดิมว่า สิทธัตถะ หมายถึง ผู้ที่สำเร็จความมุ่งหมาย สรณคมนูปสัมปทา คือ การปฏิญาณตนเป็นผู้ถึงพระรัตนตรัย พระพุทธศาสนาจึงหยั่งรากฝัง
พระรัตนตรัย คือ พระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ คำ “ไตร” แปลว่า สาม คำ “สรณะ” แปลว่า ที่พึ่งที่ระลึก คำ “คมน์” แปลว่า การไป การถึง รวบรวม คำว่า สรณะ มาจากรากศัพท์ว่า สฺร แปลว่า แผ่ไป วิ่งไป ซ่านไป และรากศัพท์นี้มีใช้เยอะ ซึ่งที่แปลงสัญชาติมาเป็นคำไทยก็หลายศัพท์ เช่น สระ หมายถึง แผ่ขยายออกไปโดยรอบ
ต้มยำกุ้ง สรณะ ไม่ เอา สิง อี น เป็น สรณะ มี ธรรม เป็น ว่า เธอ ทั้งหลาย อย่า เป็น บุรุษ คน สุดท้าย แปล พระ ไตรปิฎก อานนท์! ในกาลบัดนีก็ดี ในกาลล่วง คำศัพท์ : สรณคมน์ การถึงสรณะ, การยึดเอาเป็นที่พึ่งที่ระลึก, หมายถึง การถึงรัตนะทั้งสาม คือ พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งที่ระลึก; เรียกว่า สรณาคมน์ บ้างก็มี (ในภาษาไทย
